நகர்மயமாக்கம் - தலித் - பாட்டாளி - சாதி ஒழிப்பு - மார்க்சியம்.

நகர்மயமாக்கம் - தலித் - பாட்டாளி - சாதி ஒழிப்பு - மார்க்சியம்.

இராமச்சந்திரன்

 சாதியின் தோற்றமும், இருத்தலும்

 சமூகத்தில்  வேலைப்   பிரிவினையைக் கட்டமைப்பது என்ற இயக்கப் போக்கில் சாதியக் கட்டமைப்பு உருவாக்கப்பட்டது; பார்ப்பன புரோகிதர்கள் இந்தச் சாதியக் கட்டமைப்புக்கு தெய்வீக அங்கீகாரம் அளித்து அதை  உயர்த்திப் பிடித்தனர்;  காலப் போக்கில் அது மனிதர்களால் வேலைப் பிரிவினைக்காக உருவாக்கப்பட்ட ஒன்று என்ற நிலை மாறி அது ஒரு தெய்வீக உருவாக்கமாய் சித்தரிக்கப்படலாயிற்று; எனினும் அதன் இருத்தல் என்பது  இன்னும் முழுமையாகத் தகர்க்கப்படாத கிராம நிலவுடைமைச் சமூகக் கட்டமைப்பில்   வேர் கொண்டிருக்கிறதே தவிர அதற்கு வழங்கப்பட்ட தெய்வீக அங்கீகாரம் முதன்மையான காரணமல்ல என்பதை நாம் கவனத்தில்கொள்ள வேண்டும்.

 தலித்துகளுக்கான தனிக் குடியிருப்பு - சட்டத்தால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஒரு தீண்டாமை.

 தீண்டாமை சட்ட விரோதம் என அரசியலமைப்புச் சட்டம் சொல்கிறது. தீண்டாமையின் பல்வேறு வடிவங்களைச் சட்டம் தடை செய்திருக்கிறது. ஆனால் தலித்துகளுக்கு தனிக் குடியிருப்பு என்பது சட்டத்தால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஒரு தீண்டாமையாக இருக்கிறது. சாதிய ஒடுக்குமுறையின் மிக உச்சக்கட்ட ஒரு  வெளிப்பாடாகவும் இருக்கிறது. அக்ரஹாரத்திற்கு கீழ்நிலையில் ஊர்; ஊருக்கு கீழ்நிலையில் சேரி என தலித்துகளுக்கு தனிக் குடியிருப்பு என்பது படிநிலை ஒடுக்குமுறை சாதியக் கட்டமைப்பை, பார்ப்பனிய சமூக ஒழுங்கை,  நிலைநிறுத்துவதற்கான ஓர் ஏற்பாடு. ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக  ஆளும் வர்க்கங்களால், ஆதிக்க சாதிகளால் பாதுகாக்கப்பட்டு வரும் ஓர் ஏற்பாடு. சாதியக் கட்டுப்பாடுகள் மீறப்படுமானால், உயர்சாதி இந்துக்களின் மௌனமான ஆதரவோடு, சாதி இந்துக்கள் தாக்குதல் நடத்துவதற்கும், சொத்துகளைச் சூறையாடுவதற்கும், தீயிட்டுக் கொளுத்துவதற்கும், இவ்வாறாக வன்முறை கொண்டு தலித்துகளை ஒடுக்கி வைப்பதற்கும், இன்று சாதி இந்துக்களுக்கு ஒரு வாய்ப்பாக பயன்பட்டுவருகிற ஏற்பாடு. தனிக் குடியிருப்பு  என்பது அதோடு மட்டும் நிற்கவில்லை. தனிச் சுடுகாடு, சுடுகாட்டிற்கு தனிப் பாதை, பொதுவெளியில் சுதந்திரமாக புழங்குவதற்குத் தடை என  நீண்டுகொண்டேயிருக்கிறது.

 தலித் விடுதலை - பாட்டாளி வர்க்க விடுதலை - கம்யூனிஸ்ட் கட்சி.

 (ஆங்கிலேயர் வருகையை ஒட்டி) “முதலாளித்துவத்தின் வருகையும், பெருவீத உற்பத்தியும் முதல் முறையாக சாதிக்கும், தொழிலுக்கும் இடையே ஒரு பிளவைக் கொண்டுவந்தது; ஒரு புதிய வர்க்கமாக  தொழிற்துறைப் பாட்டாளி வர்க்கம் எழுந்தது. பாட்டாளி வர்க்கத்தின் முதல் தலைமுறை தோட்டங்கள், சுரங்கங்கள், துணி, சணல் ஆலைகள் இன்னபிறவற்றுக்கு அனுப்பப்பட்டனர்; அவர்களில் மிகப் பெரும்பாலோர், தலித், பிற்படுத்தப்பட்ட சாதிகளைச் சேர்ந்தோராக இருந்தனர்; பின்னாளில் உயர்சாதிகளைச் சேர்ந்த உறுப்பினர்களும் கூட  இணைந்துகொண்டனர். இவ்வாறாக தொழிற்சாலைகள், சாதிகளை அழித்தொழிக்கும் உள்ளாற்றலை ஏந்திச் செல்லும் சமூகத் தொழிற்சாலைகளாகவும் கூட இருந்தன”(வினோத் மிஸ்ராவின் படைப்பிலிருந்து).

 மக்கள் இயக்கங்கள் தோன்றின. கட்சிகள், அமைப்புகள் உருவாகின. எல்லாச் சாதிகளும் மாறுதலுக்கு உள்ளாகின. "தலித் மக்களும் வரலாற்றின் இயக்கப் போக்கில் சமூக நகர்வுகளையும், அறுதியிடலையும் நோக்கி வளர்ந்துள்ளனர். நேற்று அவர்கள் 'அரிசன்கள்' இன்று அவர்கள் 'தலித்துகள்'  நாளை அவர்கள் பாட்டாளிகளாக மாறுவார்கள். தலித் மக்களின் உணர்வுகளும், காந்தியால் பாதுகாக்கப்பட வேண்டிய சமூகப் பிரிவு என்கிற அர்த்தத்தில் 'அரிசன்'  என்று முன்வைக்கப்பட்ட அடையாளம் உதறப்பட்டு, உரிமைக்காகப் போராடும் 'தலித்' என்ற அடையாளமாய்  வளர்ந்துள்ளது. (வேறு யாருமல்ல, அம்பேத்கர்தான் இந்த மாற்றத்திற்குப் பின்னுள்ள உத்வேகமூட்டும் உணர்வாக இருந்தவர்). இது மேலும் விவசாயத் தொழிலாளி எனும் உணர்வாய், இன்னும் மேலும் ஆட்சி அதிகாரம் கோரும் பாட்டாளி எனும் உணர்வாய் வளர்க்கப்பட வேண்டும். இதைச் சாதிப்பதுதான் ஒரு கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் வேலையுமாகும். (வினோத் மிஸ்ரா படைப்பிலிருந்து)

 "தலித்", "பாட்டாளி" இந்த  இரண்டு வகையினமும், "தலித் விடுதலை",  "பாட்டாளி வர்க்க விடுதலை" என்ற இந்த இரண்டு முழக்கங்களும் முதலாளித்துவச் சமூகத்தில் பிறந்தவைதான். ஆனால் இந்த இரண்டு பிரிவின் கட்டமைப்புகளும்,  வர்க்கநலன்களும், நோக்குநிலைகளும், இலக்குகளும் வெவ்வேறானவை. எனினும் சாதி ஒழிப்பு, ஜனநாயகம் என்ற பொதுப் புள்ளியில் இந்த இரண்டு பிரிவுகளும் சேர்ந்து செயலாற்ற முடியும்;  சேர்ந்து செயலாற்ற வேண்டும்.

 "தலித்" என்ற சொல்  தொழிலாளி, உழைக்கும்  விவசாயி, குட்டி முதலாளி எனப் பல்வேறுபட்ட வர்க்கப் பிரிவினரை உள்ளடக்கிய பல்வேறுபட்ட பட்டியலினப் பிரிவினரை உள்ளடக்கிய ஒரு  சமூகத் தொகுப்பைக் குறிக்கிறது. "பாட்டாளி" என்ற சொல் ஒரேயொரு வர்க்கத்தை, சாதிகளைக் கடந்த ஓர் ஒற்றுமையைக் குறிக்கிறது.

 "வர்க்கம் என்பது சாதிகளைப் போல உடைபட்ட துண்டுகளால் ஆனதாக இல்லை; அப்படி இருக்கவும் முடியாது. தொழிற்சாலைக் கட்டமைப்பும், முதலாளித்துவமும் பாட்டாளி வர்க்க அடையாளம் உருப்பெறுவதற்கான நிலைமைகளை உருவாக்கியிருக்கின்றன. ஒரு கம்யூனிஸ்ட்  கட்சி அதற்காக பாட்டாளி வர்க்கத்தை கூட்டு நடவடிக்கைகளில் அமைப்பாக்குவதோடு, அமைப்பாக்கப்பட்ட,  அமைப்பாக்கப்படாத தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் பல்வேறு பகுதியினர் இடையே உள்ள சாதி, மத, பேரினவாத தப்பெண்ணங்களை எதிர்த்துப் போராட வேண்டும்". (வினோத் மிஸ்ரா படைப்பிலிருந்து)

 சாதியக் கட்டமைப்பும்,

முதலாளித்துவச் சமூக வர்க்கக் கட்டமைப்பும், நகர்மயமாக்கமும்.

 இடதுசாரி, அம்பேத்கரிய, பெரியாரிய  இயக்கங்களின் ஒரு நூற்றாண்டு கால போராட்டத்தின் விளைவாக தமிழ்ச் சமூகத்தில் சமூக, பொருளாதார, அரசியல் நிலையில்  சிற்சில  மாற்றங்கள், முன்னேற்றங்கள்  வந்திருந்தாலும், சாதிய இறுக்கத்தில் சில தளர்வுகள் தாண்டி,  கிராமப்புரத்தில் ஊர்-சேரி என்ற பிரிவினை குறிப்பிட்டுச் சொல்லும்படியான எந்த  மாற்றமும் இன்றி அப்படியே தொடர்கிறது. நினைவுக்கு எட்டிய காலத்திலிருந்து,  இடைநிலைச் சாதியின் அல்லது தலித் சமூகத்தின் அதே  உட்பிரிவின் சந்ததியினர்தான் அங்கு வழிவழியாக வாழ்ந்துவருகிறார்களே தவிர உட்பிரிவில் கூட குறிப்பிட்டுச் சொல்லும்படியான  மாற்றம் ஏதும் நிகழவில்லை. ஒருவர் உலகின் எந்த மூலையில் இருந்தாலும், அவரது சொந்த கிராமத்துடனான பிணைப்புக்கு  சாதியும், அது சார்ந்த பண்பாடும் அடிப்படையாக இருப்பது ஒரு முக்கிய காரணமாகும்.

 கிராமங்களைவிட நகரங்களில் வேகமாக நடைபெறும் முதலாளித்துவ தொழில்மயமாக்கம்  சாதியக் கட்டமைப்பில் தளர்வுகளைக்  கொண்டுவருவதோடு, அதனிடத்தில் முதலாளித்துவச் சமூக வர்க்கக் கட்டமைப்பை நிறுவுவதற்கான புறச் சூழலையும் உருவாக்குகிறது. ஆனால் இந்தப் போக்கு பலம் பெறுவதற்கு மாறாக நகரங்களுக்குள் சாதியக் கட்டமைப்பு மீண்டும் மறுவடிவம் பெறுவதைப் பார்க்கிறோம். சாதி பாகுபாடு கிராமப்புரங்களில் மட்டுமே இருக்கிறது; நகரமயமாக்கத்தின் காரணமாக இது குறைந்து விடும் என்ற கருத்தை முன்வைப்பது இந்திய யதார்த்தத்தை மிகப்பெருமளவுக்கு தவறாக பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவதாகும். இங்கே, புகழ்பெற்ற பல்கலைக்கழகங்களிலும், ஐஐடி, ஐஐஎம் போன்ற உயர்கல்வி மையங்களிலும், மருத்துவ, பொறியியல் கல்லூரிகளிலும் தலித்  மாணவர்களும் ஆய்வாளர்கள்/அறிஞர்களும் தொடர்ந்து பெரும் துன்புறுத்தல்களை எதிர்கொள்கின்றனர். இவ்வாறாக

அழிவை நோக்கி  அடியெடுத்து வைத்திருக்கிற சாதியக் கட்டமைப்பு முழுமையாக அழியவுமில்லை. புதிதாக உருவான  முதலாளித்துவ சமூக வர்க்கக் கட்டமைப்பு முழுமையாக நிலைபெறவுமில்லை. ஏனிந்த நிலை? வரலாற்றின் ஒரு கட்டத்தில் எதிரெதிர் வர்க்கங்களாக இருந்த முதலாளித்துவ வர்க்கமும், நிலப்பிரபுத்துவ வர்க்கமும் இன்று கூட்டுச் சேர்ந்துகொண்டு, நிலச் சீர்திருத்தத்தை முற்றிலும் முடக்கிப்போட்டுவிட்டு, இன்னும் மோசமாக விவசாயிகளை நிலத்திலிருந்தும், மக்களை வாழ்விடங்களிலிருந்தும் வெளியேற்றிக்கொண்டும், பழைய/ சாதிய சமூக அமைப்பை பாதுகாத்துக்கொண்டுமிருக்கின்றன. இதனால்தான் இகக(மாலெ)வின் விவசாயத் திட்டம் “பாட்டாளி வர்க்கம் … சுரண்டும்  வர்க்கங்களை தூக்கியெறிய வேண்டுமானால், வர்க்கப் போராட்டத்தை கிராமப்புரங்களுக்கு எடுத்துச் செல்லாமல் இதைச் சாதிக்க முடியாது” என்று வலியுறுத்துகிறது.

 விவசாய, கிராமப்புரத் தொழிலாளர் சங்கமும், கம்யூனிஸ்ட் கட்சியும்:

 கிராமப்புரத்தின் மீதான முழுக் கட்டுப்பாடும் - நிலம், பொருளாதாரச் செயல்பாடுகள்,  கோவில்,  ஊராட்சி அதிகாரம் என எல்லாவற்றிலும் - உயர் சாதி/இடைநிலை சாதியைச் சார்ந்த கிராமப்புர முதலாளிகளிடம்தான்  இருக்கின்றன. எனவே, விவசாய, கிராமப்புரத் தொழிலாளர்கள் நிலம், கூலி, கௌரவம், அரசியல் அதிகாரத்திற்காக கிராமப்புர முதலாளிகளை எதிர்த்துப் போராட வேண்டியிருக்கிறது. இந்தப் புறநிலை யதார்த்தம் காரணமாக

விவசாய/கிராமப்புரத் தொழிலாளியாக இருக்கிற ஒரு தலித், விவசாய கிராமப்புரத் தொழிலாளர் சங்கத்தில் தன்னை இணைத்துக்கொள்கிறார். சாதிய தப்பெண்ணங்கள் காரணமாக  பிற்படுத்தப்பட்ட / மிகவும் பிற்படுத்தப்பட்ட சமூகப் பின்னணியைச் சேர்ந்த விவசாய/கிராமப்புரத் தொழிலாளி முதலில் தயக்கம் காட்டுகிறார்; சங்கம் தனது வர்க்க நலனுக்கானது என்று புரிந்துகொண்டு பின்னர் தானும் இணைகிறார்.

 தோழர் சீனிவாசராவ் “ஆரம்பத்தில் சாதி இந்துக்களான வாரதாரர்களும், குத்தகைதாரர்களும், சிறு விவசாயிகளும் விவசாயிகள் சங்கத்தை சரிவர புரிந்து கொள்ளாமல் சந்தேகப்பட்டுக் கொண்டிருந்தனர்; விவசாயிகள் சங்கத்தை ஆதிதிராவிடர்களின் சாதி சங்கம் என்று நினைத்தார்கள்; சாதி வெறுப்பு அதிகமாய் இருந்தபடியால் விவசாயிகள் சங்கத்தின் கொள்கைகளையும், திட்டத்தையும் பற்றி அறிந்துகொள்ள அவர்களுக்கு காலதாமதமாயிற்று’ என தனது விவசாய சங்க அனுபவங்களை விவரிக்கிறார்.