தோழர் திபங்கர் - நேர்காணல்
[மூத்த இதழியலாளர் ஊர்மிலேஷ் அவர்களுக்கு பீகார் அரசியல், தேர்தல் நிலவரம் குறித்து சிபிஐஎம்எல் கட்சியின் பொதுச் செயலாளர் தோழர் திபங்கர் அவர்கள் அளித்த நேர்காணல்]
ஊர்மிலேஷ்
இந்தி பேசும் மக்கள் வாழும் பகுதிகளில், குறிப்பாக பீகார், இடதுசாரி கட்சிகளுக்கானசெல்வாக்கு மிக்க பகுதியாக இருக்கிறது. பீகாரிலும் நாடுதழுவிய அளவிலும், முக்கிய இடதுசாரி கட்சியாக, அரசியல் செல்வாக்கு பெற்ற, ஆற்றல் நிறைந்த கட்சியாக சிபிஐஎம்எல்திகழ்கிறது. இங்கே அதுசக்தி வாய்ந்த முறையில்செயல்படுவது மட்டுமல்ல, இந்தியா கூட்டணியின்அங்கமாகவும் செயல்படுகிறது. 40 தொகுதிகள் இருக்கும்பீகாரில், சிபிஐஎம்எல் ஒருஆற்றல் மிக்க சக்தியாக செயல்பட்டு வருகிறது.
நடந்து கொண்டிருக்கும் மக்களவைத் தேர்தல் பிரச்சனைகள்குறித்து உரையாட சிபிஐஎம்எல் விடுதலைகட்சியின் பொதுச் செயலாளர் திபங்கர்அவர்கள் நம்முடன் இருக்கிறார்.
இந்தியா கூட்டணியின் பீகார் அவதாரமான மகா கூட்டணியில் நீங்கள் இருக்கிறீர்கள். உங்களுக்கு 3 தொகுதிகள்மட்டுமேகிடைத்திருக்கிறது. அது பற்றி உங்களுக்கு மகிழ்ச்சிதானா? அல்லது அது மிகவும் குறைவு எனக் கருதுகிறீர்களா?
இது எங்கள் கட்சி குறித்த விசயம் மட்டுமல்ல. பீகாரில் பலரும் மாலெ கட்சிக்கு மிகவும் குறைவான தொகுதிகளே கிடைத்திருக்கிறது எனச் சொல்கிறார்கள். மாநிலத்தில் கட்சிகளின் சட்டமன்ற உறுப்பினர் எண்ணிக்கை அடிப்படையில் பார்த்தால், காங்கிரசுக்கு 19 எம் எல் ஏ க்கள் இருந்தார்கள். இருவர் பிஜேபிக்கு சென்று விட்டார்கள். 17 பேர் மட்டுமே இருக்கிறார்கள். 9 தொகுதி கிடைத்திருக்கிறது. எங்களுக்கு 12 எம்எல்ஏக்கள் இருக்கிறார்கள். ஆனால், 3 தொகுதிதான் கிடைத்திருக்கிறது. விகிதாச்சாரப்படி பார்த்தால், காங்கிரசுக்கு 2:1 என்ற அடிப்படையிலும் எங்களுக்கு 4:1 என்ற அடிப்படையிலும் தொகுதிகள் வழங்கப்பட்டிருக்கின்றன. கடந்த சட்டமன்றத் தேர்தலில், மகா கூட்டணியிலேயே, அதிக தாக்கும் திறன் (ஸ்ட்ரைக் ரேட்) பெற்ற கட்சியாக எமது கட்சிதான் எழுந்து வந்திருக்கிறது. எனவே, வழங்கப்பட்ட தொகுதிகள் மிகவும் குறைவுதான். ஆனாலும், இதை நாங்கள் பெரிதுபடுத்தவில்லை. பாசிச எதிர்ப்புப் போராட்டம், பிஜேபியை தோற்கடிப்பது என்கிற ஒரு மாபெரும் அரசியல் கடமையை முன்னிறுத்தி, தொகுதிப் பிரச்சனையை பெரிதுபடுத்தாமல், மக்களிடமே அதை விட்டுவிட்டோம்.
உண்மைதான். ஒட்டுமொத்தத்தில்மாலெ கட்சி தாக்கும் திறனில் இரண்டாவது இடத்தில் இருந்தது. இம்முறை மக்களவைத் தேர்தலிலும் பிஜேபியை வீழ்த்திடுவதில் அதே போல செயல்பட முடியும் எனக் கருதுகிறீர்களா?
கண்டிப்பாக. அதே போல செயல்பட முடியும் எனும் நம்பிக்கை இருக்கிறது. பீகார் பற்றிப் பேசும்போது பலரும் 2019 ஐ ஒப்பிடுகிறார்கள். 2019 ஒரு வழக்கத்துக்கு மாறான தேர்தல். 2020 சட்டமன்றத் தேர்தலைத்தான் ஒப்பிடுவதற்கான அடிப்படையாகக் கொள்ள வேண்டும். பீகாரோடு, ஜார்க்கண்டையும் சேர்த்து, ஒன்றுபட்ட பீகார் என எடுத்துக் கொண்டால், மொத்தம் 54 (40+14) தொகுதிகள் இருக்கின்றன. இதில் தேசிய ஜனநாயக கூட்டணி 2019ல் 51 (39+12) தொகுதிகளில் வெற்றி பெற்றது.
ஆனால், 2019 இறுதியில் ஜார்க்கண்டில் நடந்த சட்டமன்றத் தேர்தலில் பிஜேபி தோல்வி அடைந்தது. பிஜேபி தலைமையிலான மாநில அரசாங்கம் பதவி விலகியது. ஓராண்டுக்குப் பிறகு, 2020ல், கொரோனா காலத்தில், பீகாரில் தேர்தல் நடந்தது. அப்போது எதிர்க்கட்சிகள் கிட்டத்தட்ட பெரும்பான்மையைத் தொட்டுவிட்டன. கிட்டத்தட்ட பாதிக்குப் பாதி தொகுதிகளில் எதிர்க்கட்சிகள் வெற்றி பெற்றன. 2020 நிலைமையிலிருந்து, பின்னோக்கிச் செல்வதல்ல, முன்னேறிச் செல்ல வேண்டும் என முயற்சிக்கிறோம்.
இடைப்பட்ட காலத்தில், நிதிஷ் எங்களோடு வந்தார். மீண்டும் திரும்பிச் சென்று விட்டார். இந்தியா கூட்டணி, எதிர்க் கட்சி ஒற்றுமை உருவாவதில் நிதிஷ்-க்கும் ஒரு பங்கு இருக்கிறது. நிதிஷ் போய்விட்டால், எதிர்க் கட்சி ஒற்றுமையும் சிதைந்து விடும் என சிலர் கருதினர். ஆனால், அது தலைகீழாக நடந்திருக்கிறது. ஜார்க்கண்டில் ஹேமந்த் சோரன் கைது, பீகாரில் நிதிஷ் குமார் அடித்த அந்தர் பல்டி - இந்தப் பின்னணியில் இரண்டு மாநிலங்களிலுமே தேசிய ஜனநாயக கூட்டணிக்கு எதிரான சூழல், இந்தியா கூட்டணிக்கு ஆதரவான சூழல் உருவாகி இருக்கிறது.
தேசிய ஜனநாயக கூட்டணிக்கு எதிரான சூழல் இருந்தாலும், பிஜேபி க்கு பிரச்சனை ஏதுமில்லை என சிலர் கருதுகின்றனர். அது அப்படியல்ல என நான் கருதுகிறேன். தேசிய ஜனநாயக கூட்டணிக்கு எதிராக சூழலில் பிஜேபியும் பாதிக்கப்படும், பிஜேபி அதிலிருந்து தப்ப முடியாது என நான் கருதுகிறேன்.
ஜேடியு மற்றும் லோக் ஜன்சக்தி கட்சிகளுக்கு அதிக வீழ்ச்சி இருக்கும்தான். ஆனால், பிஜேபியும் அத்தகைய வீழ்ச்சியிலிருந்து தப்ப முடியாது. 2020ல் நாங்கள் எவ்வளவு வெற்றி பெற்றோமோ அதிலிருந்து மேலும் முன்னேறிச் செல்வோமே தவிர, பின்னோக்கிச் செல்ல மாட்டோம் என உறுதியாக நம்புகிறேன்.
ஆர் எஸ் எஸ் அடித்தளம், பணபலம், அரசுஅதிகாரபலம் எல்லாம் பிஜேபிக்கு சாதகமாக இருக்கிறது என்கிறார்கள். பிஜேபியிடம் இந்து ராஷ்ட்ரா என்கிற அரசியல் லட்சியம் இருக்கிறது. அதில் ஜேடி யு, எல்ஜேபியும்உள்வாங்கப்பட்டிருக்கிறது. பிஜேபிக்கு என்ன வாக்கு வங்கி இருக்கிறதோ அதை ஜேடியு வும் எல்ஜேபியும் அதிகப்படுத்துகிறது. அப்படி இருக்கும் போது நிதிஷ் அரசியல் பல்டி அடித்ததனால் அவர் மட்டுமல்ல, பிஜேபியையும் அது பாதிக்கும் என்பதற்கு நீங்கள் சொல்லும் குறிப்பான காரணம் என்ன?
கடந்த தேர்தலில் பீகாரில் பிஜேபி 17 தொகுதிகளில் வெற்றி பெற்றது. அந்த வெற்றி பிஜேபியின் சொந்த அடித்தளத்தின் அடிப்படையில் கிடைத்ததல்ல. புல்வாமா தாக்குதல் சூழலில் கிடைத்தது. அதைக்கூட விட்டுவிடுவோம். அத்தகைய வெற்றிக்கு அதன் கூட்டணி ஒரு முக்கிய காரணம். பிஜேபிக்கு பாரம்பரிய செல்வாக்கு இருந்த பட்னா போன்ற ஒரு சில பெரிய நகரங்களை விட்டுவிட்டால், அதற்கு வெளியே பிஜேபிக்கு அத்தகைய ஒரு பாரம்பரிய அடித்தளம் இருந்ததில்லை. அப்படி பிஜேபி தனது அரசியல் லட்சியத்தை வைத்துக்கொண்டே தேர்தலில் ஜெயிக்க முடியும் என்றிருந்தால், நிதிஷை உடைத்து வெளியே கொண்டுவர வேண்டிய அவசியம் பிஜேபிக்கு ஏன் வந்தது? நிதிஷை உடன் சேர்த்துக் கொள்வதன் மூலம் ஒரு சுமையையும் சேர்த்துக் கொள்கிறோம் என்பது பிஜேபிக்கும் தெரியும். அவர்களும் லாப - நஷ்ட கணக்கு போட்டுப் பார்த்திருப்பார்கள். அதில் நஷ்டம் குறைவாகவும் லாபம் அதிகமாகவும் கிடைப்பதாக கணக்கிட்டிருப்பார்கள். அதன் காரணமாகவே, நிதிஷைத் தங்களோடு சேர்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆனால், மெல்லமெல்ல பிஜேபிக்கு இப்போது புரிகிறது; வீழ்ச்சி ஜேடியுவுக்கு மட்டுமல்ல, பிஜேபிக்கும் தான் என்பது. அது விகிதாச்சார அடிப்படையில் பிஜேபிக்கு சற்று குறைவாகவும் ஜேடியு, எல்ஜேபிக்கு அதிகமாகவும் இருக்கலாம்.
மகா கூட்டணியில் மிகப்பெரும் கட்சி ஆர்ஜேடி. அதனிடம் மக்கள் அடித்தளம் இருக்கிறது. யாதவர் - முஸ்லீம்ஆதரவுஅடித்தளம்இருக்கிறது. அதில் இதர சில சமூகங்களின் ஆதரவையும் இணைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள், உதாரணத்திற்கு குஸ்வகா சமுதாயத்தின் ஆதரவு. ஆனாலும், பிற்படுத்தப்பட்டசமூகங்களின்பெரும்பிரிவு, குறிப்பாக மிகவும் பிற்படுத்தப்பட்டோர், இன்னமும் நிதிஷ் குமாரின் பின்னால் இருப்பதாக சொல்லப்படுகிறது. நிதிஷ் பல்டி எதுவும் அவர்கள் மத்தியில் அவநம்பிக்கையை ஏற்படுத்தி இருக்கிறதா? அல்லது அதில் உங்களின் மகா கூட்டணி ஏதும் செல்வாக்கு பெற்றிருக்கிறதா?
நிதிஷ் பல்டி அடித்ததன் காரணமாகவே பெரிய மாற்றம் ஏற்பட்டு விட்டது எனச் சொல்ல முடியாது. ஆனால், அதற்கு முன்னால், ஒரு சமூக பொருளாதார கணக்கெடுப்பு, சாதிவாரி கணக்கெடுப்பு நடத்தப்பட்டது. அது பீகார் மக்களின் நிலைமையை வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டியிருக்கிறது. பீகார் வளர்ச்சி அடைந்து விட்டது என தம்பட்டம் அடிக்கப்பட்டது. ஆனால், மாநில மக்கள் தொகையில் 33-35 சதவீதத்திற்கும் மேல், மாதம் ரூ 6000 க்கும் கீழ் வருமானம் உடையவர்களாக இருக்கிறார்கள். சுமார் 63-65 சதவீதம் மக்கள் ரூ 10000 க்கும் கீழ் வருமானம் உடையவர்களாக இருக்கிறார்கள். ஏழைகளாக இருக்கிறார்கள். நிதிஷ் சுமார் 20 ஆண்டுகளாக ஆட்சியில் இருக்கிறார். 20 ஆண்டுகளில் என்னதான் வளர்ச்சி என கூறப்பட்டாலும் ஏழை மக்களுக்கு எந்த வளர்ச்சியும் இல்லை. இதுதான் பீகாரின் யதார்த்தம்.
பிற்படுத்தப்பட்டோர் பற்றிப் பேசும்போது அது எப்போதும் நிலையானது போல பேசுகிறார்கள். சாதிய சமன்பாடுகள் நிலையானவை அல்ல. அவை இயங்காற்றல் கொண்டவை. அவை மாறிக்கொண்டே இருக்கின்றன. இன்றைய பீகாரில், மிகவும் பிற்படுத்தப்பட்ட மக்கள் மத்தியிலும் உணவு, உடை, இருப்பிடம் மிக முக்கியமான பிரச்சனையாக இருக்கிறது. அவர்களுக்கு வீடு ஒரு முக்கிய பிரச்சனையாக இருக்கிறது. நாடு முழுவதுமுள்ள ஏழை மக்களுக்கு, வறியவர்களுக்கு என்னென்ன பிரச்சனைகள் இருக்கின்றனவோ, அவை அனைத்தும் பீகார் மாநில ஏழை மக்களுக்கும் இருக்கின்றன.
இது தவிர, இந்தத் தேர்தலில் இன்னும் இரண்டு முக்கிய பிரச்சனைகள் முன்வந்திருக்கின்றன. ஒன்று இளைஞர் பிரச்சனை. வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் நாடு முழுக்க பெரிய பிரச்சனையாக இருக்கிறது. 2020 தேர்தலிலும் கூட வேலையில்லாத் திண்டாட்டம், இளைஞர் மத்தியில் ஒரு கொந்தளிப்புமிக்க பிரச்சனையாக இருந்ததை நாம் கண்டோம். இதை சாதீய கண்ணோட்டத்திலிருந்து பார்க்க முடியாது. இது சாதீய அணிசேர்க்கை என்கிற கண்ணோட்டத்தைப் பொய்யாக்கி ஒரு புதிய சமன்பாடு உருவாவதைக் காட்டுகிறது.
அதே போல, அரசமைப்புச் சட்ட நெருக்கடி என்பது கிராமங்கள் தோறும் பேசுபொருளாக மாறி இருக்கிறது. அரசமைப்புச் சட்டத்தோடு இட ஒதுக்கீடும் சம்பந்தப்பட்டிருந்தாலும் அது வெறும் இட ஒதுக்கீடு குறித்தது மட்டுமே அல்ல. பிஜேபியின் அதிகரித்து வரும் மதவெறிவாதம், மனு ஸ்மிருதியைக் கொண்டு வருவது போன்றவை குறித்ததுமாகும். இதிலிருந்து மிகவும் பிற்படுத்தப்பட்ட சாதிகள் விலகி நிற்க முடியாது. இது அனைத்து தலித் பகுஜன் மக்களையும் வியாபித்துக் கொண்டிருக்கிறது. இந்த முறை நாடு முழுக்க இந்தப் பிரச்சனைகள் மீதுதான் தேர்தல் நடந்து கொண்டிருக்கிறது. விண்ணை முட்டும் விலைவாசி, வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் போன்ற பிரச்சனைகளோடு கூடவே ஜனநாயகம், அரசமைப்புச் சட்டம் ஆகியனவும் முக்கிய பிரச்சனைகளாக இந்தத் தேர்தலில் முன்னுக்கு வந்திருக்கின்றன.
மீண்டும் மோடி அரசு என பிஜேபி சொல்லி வருகிறது. ஆனால், பல மாநிலங்களிலிருந்தும் வெவ்வேறு செய்திகள் வந்து கொண்டிருக்கின்றன. நிதிஷ் - பிஜேபியின் மிகப்பெரும் வாக்கு வங்கியாக சொல்லப்படும் பெண்களின் வாக்குகளிலும் மிகப்பெரும் உடைசல் ஏற்பட்டு வருகிறது. இதையும் நாம் சாதிய கண்ணோட்டத்திலிருந்து பார்க்க முடியாது. மாபெரும் மாறுதல்கள் பீகாரில் மட்டுமல்ல, நாடு முழுவதும் நடந்து வருகின்றன.
மகாராஷ்ட்ராவில்அம்பேத்கர், அரசமைப்புச் சட்டம் போன்றவை குறித்து ஒரு விழிப்புணர்வு தென்படுகிறது. பீகாரில் அது பற்றி சாமான்ய மக்கள் என்ன கருதுகிறார்கள்?
மகாராஷ்ட்ராவில் அத்தகைய விழிப்புணர்வு மக்களின் உணர்வில், சிந்தனையில் வேர் கொண்டுள்ளது. எனவே அது இயல்பானதுதான். பீகாரில் கடந்த பத்தாண்டுகளில் அம்பேத்கர் சிந்தனைகள் குறித்த விழிப்புணர்வு தொடர்ச்சியாக அதிகரித்து வருவதைக் காண்கிறோம். இன்று ஜனநாயகம், அரசமைப்புச் சட்டம் நெருக்கடிக்கு உள்ளாகி இருக்கிறதென்றால், அம்பேத்கர் 70-75 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே அது பற்றி புரிந்து கொண்டிருந்தார் என்று அதைப் பற்றி படிப்பவர்கள் சொல்கிறார்கள். அம்பேத்கர் என்றால் அரசமைப்புச் சட்டம், இட ஒதுக்கீட்டின் தலைவர் என்று சொல்பவர்களும் கூட இப்போது வேறுவிதத்தில் யோசிக்கிறார்கள்.
ரோகித் வெமுலாவின் நிறுவனப் படுகொலை நிகழ்வு ஒரு திருப்பு முனையாக அமைந்தது. மோடி அரசுக்கு எதிராக நடந்த முதல் மாபெரும் மக்கள் இயக்கம் மாணவர் இயக்கம்தான். விவசாயிகள் போராட்டத்துக்கு முன்னால், இளைஞர் போராட்டத்துக்கு முன்னால் நடந்த மிகப்பெரும் மாணவர் போராட்டம் அது. இதில் ரோகித் வெமுலா மட்டுமல்ல, அம்பேத்கரும் ஒரு பெரும் காரணியாக இருந்தார். மகாராஷ்ட்ராவோடு ஒப்பிடுகையில், அளவில் சற்று குறைவாகத் தெரிந்தாலும், அத்தகைய விழிப்புணர்வு பீகாரில் அதிகரித்திருக்கிறது. தொடர்ந்து அதிகரித்து வருகிறது. எல்லா திசைகளிலும் அம்பேத்கர் சிலைகள் உதித்திருக்கின்றன. அம்பேத்கர் சிலைகள் உடைப்பு உள்ளிட்ட தாக்குதல்களும் நடந்திருக்கின்றன. அம்பேத்கர் சிலை, அம்பேத்கர் சிந்தனைகள், அம்பேத்கரின் அரசமைப்புச் சட்டம் ஆகியவற்றைக் காக்க வேண்டும் எனும் விழிப்புணர்வும் அதிகரித்திருக்கின்றன.
தெலுங்கானா காங்கிரஸ் அரசு ரோகித் வெமுலா நிறுவனப் படுகொலை குறித்த 2018 அறிக்கையை பரிசீலிக்காமலே 2024ல் சமர்ப்பித்து இருக்கிறது. இதை நீங்கள் எப்படி பார்க்கிறீர்கள்?
அது தவறு. எந்த நிகழ்வு குறித்து மாபெரும் இயக்கம் நடந்ததோ, மாபெரும் விவாதம் நடந்ததோ, அது குறித்து எந்தப் பரிசீலனையும் இல்லாமல் அத்தகையதொரு அறிக்கை சமர்ப்பிப்பது நியாயத்தை, நீதியைப் படுகொலை செய்வது ஆகும். மறுவிசாரணை செய்திட வேண்டும் எனும் கோரிக்கையை நாங்கள் உடனே எழுப்பினோம். அரசாங்கமும் கூட மறுவிசாரணை செய்கிறோம் எனச் சொல்லி இருக்கிறது. காவல் துறை தலைமை அதிகாரியும் அறிக்கை வெளியிட்டிருக்கிறார்.
உங்கள் கட்சி தேர்தல் பத்திரம் மூலம் நிதி எதுவும் பெறவில்லை என எனக்கு தெரியும். பெரிய செல்வந்தர்களிடமிருந்தும் நீங்கள் நிதி எதுவும் பெறுவதில்லை. அப்படி இருக்கும் போது தேர்தலில் எப்படி போட்டியிடுகிறீர்கள்? உங்கள் மாடல் என்ன?
மக்களைச் சார்ந்து நிற்பது, மக்களிடமிருந்து உதவி பெறுவது என்பதுதான் எங்கள் மாடல். இந்த முறை அதனை நிறுவனமயப்படுத்த முயற்சி செய்கிறோம். 20 ரூபாய், 30 ரூபாய், 100 ரூபாய் மதிப்புள்ள நன்கொடைச் சீட்டுகள் மூலம் நாங்கள் தேர்தல் பத்திரங்களுக்கு எதிரான போராட்டத்தைத் துவங்கி இருக்கிறோம். கார்ப்பரேட் ஊழலுக்கு சரியான எதிர்ப்பு, மக்கள் செய்யும் உதவிதான். வீட்டுக்கு 20 ரூபாய் கேட்டு வீடுவீடாகச் செல்லும் எங்கள் தோழர்களுக்கு மக்கள் மத்தியில் பீகார் முழுவதும் நல்ல வரவேற்பு கிடைக்கிறது. சிலர் 1000 ரூபாய் கூட கொடுக்கிறார்கள். இது முன்னெப்போதும் இல்லாத பெரும் வரவேற்பு.
எங்கள் தோழர் சந்தீப், நலந்தா தொகுதியில் வேட்பாளராக போட்டியிடுகிறார். அவர் மாணவர் தலைவர். ஆசிரியர் இயக்கத் தலைவர். அவருக்கு மாணவர்களும், இளைஞர்களும், ஆசிரியர்களும், தொழிலாளர்களும், விவசாயிகளும் நிதி உதவி செய்கிறார்கள். 1000 ரூபாய், 2000 ரூபாய் கூட நிதி வழங்குகிறார்கள். இந்த மாடலைத் தான் நாங்கள் உயர்த்திப் பிடிக்கிறோம்.
தேர்தல் செலவுகளைக் குறைப்பதற்காகவும் நாங்கள் போராடி வருகிறோம். தேர்தல் சீர்திருத்தம் தேவை. வேட்பாளர் செலவுக்கு வரம்பு நிர்ணயிக்கப்பட்டிருக்கிறது. ஆனால், கட்சிகளின் செலவுக்கு வரம்பு இல்லை. தேர்தல் பத்திரத்துக்கு எதிராக பேசினால் மட்டும் போதாது. கட்சிகள் செய்யும் செலவுகளுக்கு வரம்பு நிர்ணயிக்கப்பட வேண்டும். எல்லையற்ற செலவு அனுமதிக்கப்படக் கூடாது. தேர்தல் சீர்திருத்தங்கள் தேவை.
இன்னொரு விசயம் பற்றியும் யோசித்தாக வேண்டும். வேட்பாளர்கள் மீதுள்ள வழக்குகள் பற்றி விளம்பரம் செய்ய வேண்டும் என்கிறார்கள். அதை பத்திரிகையில், தொலைக்காட்சியில் விளம்பரம் செய்ய வேண்டும் என்கிறார்கள். 25000 ரூபாய் வேட்பாளர் கட்டணம். ஆனால், விளம்பரத்திற்கு 3-4 லட்சம் செலவாகிறது. தேர்தல் கமிஷன்தான் விளம்பரங்கள் செய்ய வேண்டும்.
கம்யூனிஸ்ட், சோசலிஸ்ட், மக்கள் தலைவர்கள் மீது பொய் வழக்குகள் இருக்கவே செய்கின்றன. எல்லா இடங்களிலும் வேட்பாளர்கள் மீது வழக்குகள் இருக்கின்றன. விளம்பர செலவுகள், தேர்தல் செலவுகள் குறைக்கப்பட வேண்டும். செலவுகள் குறைப்பது உள்ளிட்ட தேர்தல் சீர்திருத்தங்கள் பற்றி விவாதிக்கப்பட வேண்டும்.
இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சி (மார்க்சிஸ்ட் - லெனினிஸ்ட்) (விடுதலை)